Το λάδι αποτελούσε από την αρχαιότητα βασικό στοιχείο της ελληνικής διατροφής.
Χρησιμοποιούνταν στην καθημερινή μαγειρική σε πλήθος συνταγών, άλλοτε μαγειρεμένο αλλά κυρίως φρέσκο σε σαλάτες. Αποτελούσε αρκετά ακριβό συστατικό για αυτό και ήταν προνόμιο των ανώτερων κοινωνικά τάξεων, οι οποίοι αντικαθιστούσαν την κατανάλωση τροφών που είχαν ως βάση τα δημητριακά με συνταγές που περιείχαν ελαιόλαδο. Υπήρχαν τρεις ποιότητες ελαιολάδου: το άριστης ποιότητας από πράσινες ελιές (ωμοτριβές ή ομφάκινον), το καλής ποιότητας ελαιόλαδο και το κακής από ελιές πολύ ώριμες ή χτυπημένες (χυδαίον).
Χρήση ελαιολάδου στη μαγειρική