Όπως και στην αρχαία Ελλάδα έτσι και στην σημερινή εποχή, η συγκομιδή του καρπού της ελιάς δεν έχει τροποποιηθεί αρκετά ενώ αποτελεί και μια από τις σημαντικότερες αγροτικές δραστηριότητες σε πολλές χώρες της Μεσογείου.
Σύμφωνα με τον παραδοσιακό τρόπο, τα κλαδιά της ελιάς «χτενίζονται» προκειμένου να αποσπαστεί ο καρπός και να πέσει σε ειδικά δίχτυα που είναι απλωμένα στο έδαφος. Στη συνέχεια συγκεντρώνονται σε πάνινα σακιά και μεταφέρονται στο ελαιοτριβείο. Σε ψηλά κλαδιά για να διευκολυνθεί η συγκομιδή , μπορούν να χρησιμοποιηθούν σκάλες ή ακόμα και μακριά ραβδιά για το ράβδισμα των κλαδιών. Πλέον χρησιμοποιείται πλήθος μηχανημάτων του επισπεύδουν τη συγκομιδή όπως η παλμική και περιστροφική βέργα.
Συλλογή καρπού-αναπαράσταση σε αγγείο
Όσον αφορά τη διαδικασία παραγωγής του λαδιού οι αρχαίοι έλληνες στην αρχή πίεζαν τον καρπό της ελιάς με τα χέρια ενώ αργότερα εφεύραν διάφορα μηχανήματα που διευκόλυναν της εξαγωγή του ελαιολάδου, όπως ο λοστός της Θηρασίας, το πιεστήριο της κλασσικής εποχής, τον ατέρμονα κοχλία του Ήρωνα φτάνοντας στους «ληνεώνες», οργανωμένα πιεστήρια της εποχής.
Ελαιοπιεστηρίου τύπου «συμπίεσης λοστού»
Η πρέσα του Ήρωνα με μοχλό και κοχλία